தேடும் கண் பார்வை தவிக்க-3

                                                             

                                                                  அத்தியாயம்-3

 

“ஹலோ,  விவேக் நாட் நாட் செவன்(007)  டிடெக்டிவ் ஏஜென்சி எம்.டி கம் சி.இ.ஓ மிஸ்டர் விவேக் இந்த பக்கம். அந்த பக்கம்  யார் பேசறது? “ என்று ஒலித்த குரலை கேட்டு அதுவரை முகத்தில் இருந்த இறுக்கம் கொஞ்சம் தளர்ந்து உதட்டில் தானாக புன்னகை மலர ஆரம்பித்தது அந்த நெடியவனுக்கு...

ஆனாலும் பதிலேதும் பேசாமல் அமைதியாக இருக்க,  அதற்குள் மறுமுனையில் பொறுமை இழந்தவன்

“ஹலோ..  லைன்ல இருக்கீங்களா..?   பேசுங்க..  போன் பண்ணிட்டு இப்படி பேசாம இருந்தா என்ன அர்த்தம்? “  என்று சற்று எரிச்சலுடன் கேட்டான் விவேக்..

அதுவரை அமைதியாக இருந்த நெடியவன் மெல்ல வாய் திறந்து

“ஹாய்..  மிஸ்டர் விவேக்.  உங்களுடைய ஆட் பார்த்தேன்.. அதைப் பற்றி எனக்கு கொஞ்சம் டீடெய்ல்ஸ் வேணும்.. “  என்றான் கம்பீரமான அமர்த்தலான குரலில்..

அந்தக் குரலில் இருந்த கம்பீரமும் ஒரு வித ஆளுமைத் தன்மையும் அடுத்தவர்களை கட்டிப் போடும் வல்லமையும் இருப்பதைக் கண்டு திகைத்தான் விவேக்

“வாவ்... குரலை பார்த்தாலே  பெரிய ஆள் மாதிரி தெரிகிறான்.. உன் ஆட் ஐ பத்தி வேற விசாரிக்கிறான்..  

டேய் விவா, இந்த கோழிய  விடாமல் அமுக்கி  புடிச்சிடு..  இதுவரைக்கும் உன்கிட்ட எந்த க்ளைன்ட் ம் வரல.. நீயும் இந்த கம்பெனிய ஆரம்பிச்சு விவேக் 007 னு பேர மட்டும் பெருசா வச்சுகிட்டு தனியா உட்கார்ந்து ஈ ஓட்டிக்கிட்டு தான் இருக்க..

அதனால இந்த ஆள் கிட்ட நல்லவிதமா பேசி எப்படியாவது இந்த கேஸ் ஐ உனக்கே  கிடைக்கிற மாதிரி பண்ணு.. “  என்று அவசரமாக ஆலோசனை சொல்லியது அவன் மனஸ்.

உடனே அவனும் தன் தொண்டையை செருமி தன்னைத் தயார் படுத்திக் கொண்டு

“ஆங்.. சொல்லுங்க சார்..  நான்தான் அந்த ஆட் கொடுத்தேன்.. உங்களுக்கு என்ன மாதிரி விவரம் வேண்டும்? “  என்றான் படபடப்பாக..

அதைக் கேட்டு சிறிது நேரம் தயங்கிய அந்த நெடியவன்

“நீங்க எந்த மாதிரி சர்வீஸ் பண்றீங்க? உங்க ஆட் ல என்னென்னவோ போட்டிருந்ததே..  அதெல்லாம் உண்மையா? “  என்று விவேக்கை பற்றி விசாரித்தான்..  

உடனே விவேக் வாயெல்லாம் பல்லாக

“ஹீ ஹீ ஹீ துப்பறியும் சம்பந்தமான எல்லா விதமான சர்வீஸ் குறிப்பா தொலைஞ்சு போனவர்களை கண்டுபிடித்து கொடுப்பதும் இல்லை என்றால் யாரை பற்றியாவது தகவல் திரட்டி கொடுப்பதுதான் என்னுடைய முக்கிய வேலை சார்..  

அது தவிர எல்லாவிதமான டிடெக்டிவ் வேலையையும்  எடுத்து செய்வேன்..  உங்களுக்கு எந்த மாதிரி சர்வீஸ் வேண்டும்?  

தொலைந்து போன யாரையாவது கண்டுபிடிக்க வேண்டுமா?  இல்லை உங்களோட லவ்வர் இல்லைனா கேர்ள் ஃப்ரெண்ட்  யாரையாவது  பற்றி தகவல் வேண்டுமா?  

இல்லை என்றால் உங்களுடைய போட்டியாளர் என்று யாராவது இருந்தாலும் அவர்களை பற்றின ரகசியங்கள் அவர்கள் பதுக்கி வைத்திருக்கும் கருப்பு பணத்தை அவர்களுடைய கருப்பு பக்கங்கள் இப்படி  எல்லாம் கண்டுபிடித்து சொல்வேன் சார்...

சொல்லுங்க உங்களுக்கு என்ன மாதிரி சர்வீஸ் வேண்டும்? “  என்றான் ஒரு வித எதிர்பார்ப்புடன்..

அதை கேட்டு மீண்டும் யோசித்த அந்த நெடியவன்

“சரி.. உங்க கிட்ட சொல்ற தகவலை எல்லாம் நீங்க சீக்ரெட் ஆ வச்சிருப்பீங்களா? “  என்றான் சந்தேகத்துடன்..

“டூ ஹன்ட்ரெட் பெர்ஸன்ட் சீக்ரெட் ஆ இருக்கும் சார்.. நீங்க சொல்ற விஷயம் என்னை மீறி வெளியில் எங்கும் செல்லாது.. அதனால்தான் எனக்கு அசிஸ்டன்ட் என்று யாரையும் வைத்துக் கொள்ளாமல்  நானே களத்தில் இறங்கி வேலை செய்வேன்... “  என்று தன்னைப் பற்றி பெருமையாக எடுத்துச் சொன்னான் விவேக்..

அதைக் கேட்டு அதிர்ந்து போன அவன் மனஸ்  

“டேய் விவா..  உனக்கே இது அடுக்குமா?  நீயே ஒரு டுபாக்கூர்.. டிடெக்டிவ் ஏஜென்சி வச்சிருக்கேன் னு சொல்லிட்டு ஊர சுத்தற.. இங்க உனக்கே  வேலைய காணோமாம்..

இதுல உனக்கு வேற அசிஸ்டன்ட் வேற வேணுமாக்கும்? “   என்று நக்கலாக சிரிக்க தன் மனஸ் ஐ முறைத்தவன் மறுபக்கம் இருந்தவனின் பதிலுக்காக காத்திருந்தான்..

அந்த நெடியவன் இன்னும் தயங்கி நிற்க மறுமுனையில் இருந்து பதில் வராமல் போகவும் அந்த விவேக் விடாமல்

“சார்..  நான் சொல்றத நம்புங்க.. நீங்க சொல்ற  எந்த மேட்டரும்  வெளியில் லீக் ஆகாது..பக்கா சீக்ரெட் ஆ இருக்கும்.. சொல்லுங்க உங்களுக்கு என்ன பிரச்சனை?  என்ன மாதிரி சிக்கலா இருந்தாலும் அதை தீர்த்து வைக்க தான் இந்த விவேக் இருக்கான்.. “  என்று மீண்டும் ஒருமுறை தன்னை பற்றி புகழ்ந்து பேசினான்..  

அதைக் கண்டு பொறுமை இழந்த அந்த நெடியவன்

“சரி மிஸ்டர் விவேக்....நான் தொலைத்து விட்ட முக்கியமான ஒன்றை கண்டுபிடித்து தர முடியுமா? “ என்றான் மெதுவாக..

அதை கேட்டு துள்ளி குதித்தான் விவேக்..எதிர்ப்புற சுவற்றில் இருந்து அவனையே பார்த்து குறும்பாக சிரித்து கொண்டிருந்த  அந்த கணேசனை பார்த்து

“அப்பா கணேசா.. எப்படியோ முதன் முதலா ஒரு கேஸ் வந்திருக்கு.. எப்படியாவது இந்த கேஸ் எனக்கே கிடைச்சிடணும்.. கொஞ்சம் கருணை காட்டு... உனக்கு நான் நூத்தியெட்டு  தேங்காய் உடைக்கிறேன்.. “ என்று அவசரமாக வேண்டி  கொண்டு தன் கன்னத்தில் போட்டு கொண்டும் அவசரமாக எழுந்து நின்று  ஒரு இன்ஸ்டன்ட் தோப்பு கரணத்தையும் போட்டான்...

பின் அந்த நெடியவன்  கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்ல வேண்டி, 

“கண்டிப்பா சார்... எத தொலைச்சீங்க? எங்க தொலைச்சீங்க? எப்ப தொலைச்சீங்க? எப்படி தொலைச்சீங்க? “  என்றான் ஆர்வமாக..  

உடனே அந்த நெடியவனும் சிறிது நேரம் யோசித்து தன்னை தயார் படுத்தி கொண்டு

“மை வைஃப்... “  என்றான் ஒரு ஆழ்ந்த பெருமூச்சுடன்..  

அவன் சொன்னதில் இருந்தே  அவன் குரலில் மிகுந்த வலியும் வேதனையும் இருப்பது நன்றாகவே தெரிந்தது மறுமுனையில் இருந்தவனுக்கு..அதை புரிந்து கொண்ட விவேக்  

“அவ்வளவு தான சார்.. கண்டிப்பா கண்டுபிடிச்சிடலாம்..இந்த விவேக் இருக்க பயமேன்..!! என்கிட்ட உங்க பிரச்சினையை சொன்ன அடுத்த ஒரு வாரத்திலேயே அத தீர்த்து வச்சிடுவான் இந்த விவேக்..

நீங்க எந்த பொருளையும்  எங்க எப்படி தொலைச்சிருந்தாலும் அடுத்த ஏழாவது நாளில் கண்டுபிடித்து கொடுத்திடுவான் இந்த விவேக்.. “ என்று மீண்டும் தன்னைப் பற்றி புகழ, மறுமுனையில் இருந்தவனுக்கு அதற்கு மேல் பொறுமை இல்லாமல்

“மிஸ்டர் விவேக்..  இங்கு உங்களைப் பற்றிய விளம்பரத்தை கேட்க எனக்கு நேரமில்லை..கொஞ்ச நேரத்துக்கு  நம்ம மேட்டர் மட்டும் பேசலாமா? உங்க சுய விளம்பரத்தை இன்னொரு நாள் வச்சுக்கங்க... “  என்று மறைமுகமாக அவன் தலையில் ஒரு குட்டு வைத்தான்..  

அதைக் கண்ட மனஸ்  வாயை பொத்திக் கொண்டு குலுங்கி குலுங்கி சிரிக்க அதைக் கண்டு விவேக் ஒரு கார பார்வையை பார்த்தான்..

உடனே விவேக்கும் தன்னை சமாளித்துக் கொண்டு

“கண்டிப்பா சார்..  உங்களுக்கு என் மேல கொஞ்சம் நம்பிக்கை வரணும் இல்லையா..அதுக்குத் தான் கொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ரா பிட்டிங்ஸ் எல்லாம் கொடுத்து விளக்கினேன்...

சரி சார்... இப்ப உங்களுக்கு என் மேல நம்பிக்கை வந்திடுச்சுனு  நினைக்கிறேன்.. உங்க மேட்டரை சொல்லுங்க?  உங்க வைஃப் ஐ தொலச்சிட்டீங்க.. சரி அவங்க  பெயர் என்ன? “   என்று விசாரணையை ஆரம்பித்தான் விவேக்

அதற்கு முன்னதாக மீண்டும் ஒரு முறை எதிரில் நின்று கொண்டு இன்னும் அவனையே குறும்பாக பார்த்து கொண்டிருந்த அந்த கணேசனை   அவசரமாக மனதினில் வேண்டிக் கொண்டான்..  

“அப்பா கணேசா... எப்படியோ எனக்கு ஒரு க்ளைன்ட் கிடைச்சிட்டான் னு  நினைக்கிறேன்..  நான் என் தொழிலை முதன்முதலாக ஆரம்பிக்கப் போகிறேன்.. இந்த  கேஸ் ல நான் வெற்றி பெறனும்..நீ என்னை ஆசிர்வாதம் பண்ணி அனுப்பு..

இப்போதைக்கு இந்த விர்ச்சுவல்(virtual)  தேங்காயை நிஜ தேங்காய்னு நினைச்சுக்கோ..” என்று மானசீகமாக வேண்டிக் கொண்டு தன் கையில் ஒரு தேங்காயை பிடித்திருப்பதாக பாவணை செய்து அதை அந்த கணேசன் முன்னால் உடைத்து விட்டு அவன் பாதம் தொட்டு பணிந்து தன் விசாரணையை ஆரம்பித்தான்..

விவேக் அந்த நெடியவனின் மனைவியின் பெயரை  கேட்டதற்கு மறுமுனையில் மீண்டுமொரு கனத்த அமைதி நிலவியது.. தன் அவசர பூஜையை முடித்த விவேக்

“ஹ்ம்ம்ம் சொல்லுங்க சார்.. உங்க வைஃப்  பெயர் என்ன? “ என்று மீண்டும் கேட்க மறுமுனையில் இருந்த அந்த நெடியவன் தன் உதட்டை கடித்தவாறு மென்மையாக

“ரோ ஜா.......”  என்றான்.. அவன் அந்த பெயரை உச்சரிக்கும் விதத்திலயே அந்த பெயருக்கு சொந்தக்காரியின் மீது அவனுக்கிருந்த காதலும் அவளை அவன் மென்மையாக பூப்போல தாங்குவதும் புரிந்தது...

அதை உணர்ந்த விவேக்

“வாவ்... பெயரை யே இவ்வளவு காதலுடன் ஆழ்ந்து உச்சரிக்கிறானே...அப்ப செம லவ்ஸ் போல...இப்படிபட்ட லவ்ஸ் பார்ட்டி கிடைச்சதும் நல்லதுதான்..அப்பதான் எப்படியாவது கண்டுபுடிச்சு தர சொல்லி வேகம் இருக்கும்.. நமக்கு நிறைய துட்டும் வந்திடும்.... “ என்று அவசரமாக உள்ளுக்குள் சிரித்து கொண்டவன்

“வாவ்..  நைஸ் நேம் சார்.. அப்ப உங்க பேர் என்ன?  ரிஷியா சார்? “  என்றான் ஆர்வமாக

உடனே அதைக்கேட்டு மறுமுனையில் இருந்த நெடியவன் கண்களை அகல விரித்தான்..

“வாவ்... சூப்பர் மிஸ்டர் விவேக்.. எப்படி நான் என் பெயரைச் சொல்லாமலேயே கரெக்டா கண்டுபுடிச்சீங்க? “  என்று ஆச்சரியமாக வினவினான்..

அதை கேட்டு மனஸ் அதிர்ந்து போய்

“டேய் விவா... இவன் சரியான லூசா இருப்பான் போல..!! இப்பதான் ட்ரூகாலர் ஆப் இன்ஸ்டால் பண்ணி இருந்தா யார் போன் அடிச்சாலும் அவங்க பேர்ல இருந்து அவங்க சரித்திரமே வருமே.. அத வச்சு நீ அவன் பெயரை கண்டு புடிச்சிருப்பனு கூட தெரியாத மக்கா இருக்கான்...

இப்படி பட்ட மக்கு அவன் பொண்டாட்டியை தொலைச்சதில ஆச்சர்யமே இல்ல.. எனக்கு என்னவோ இவன் சரிப்பட மாட்டானு தோணுது.. எதுக்கும் ஜாக்கிரதையா இரு.. “ என்று நக்கலாக சிரிக்க, அதை முறைத்தவன்

“ஹீ ஹீ ஹீ அது தான் என்னுடைய மூளை சார்.. நீங்க சொல்லாமலயே கரெக்டா கண்டுபுடிச்சேன் பார்த்தீங்களா? “   என்று  தன் காலரை தூக்கி விட்டுக் கொள்ள, அவன் மனஸ் தலையில் அடித்து கொண்டு அவனை பார்த்து முறைத்தது...

விவேக் அதை கண்டு கொள்ளாமல் ஒரு அசட்டு சிரிப்பை சிரித்தான்.. அவன் சொன்னதை கேட்ட அந்த நெடியவன்

“இந்த கதையெல்லாம் வேண்டாம் மிஸ்டர் விவேக்.. சொல்லுங்க?  எப்படி என் பெயரை கண்டுபுடிச்சீங்க? “  என்று அவனை  நம்பாமல் குறுக்கு விசாரணை செய்தான் ரிஷி...  

“ஹீ ஹீ ஹீ... நானும் ரோஜா படம் பார்த்து இருக்கேன் சார்..அந்த படத்துல வர்ற ஹீரோயின் ரோஜா வோட  ஹஸ்பண்ட் பெயர் ரிஷி..

அவரும் உங்களை மாதிரிதான்.. முதல்ல அவர்  பொண்டாட்டியை தொலைச்சிட்டு  தேடுவார்.. அப்புறம் அந்த பொண்ணு புருஷனை தொலைச்சிட்டு தேடும்..

அந்த படத்துல அரவிந்த்சாமி பாக்குறப்போ அவ்வளவு ஹேன்ட்ஸமா சூப்பரா இருப்பார்..  அப்படியே அவரை பார்த்துக்கிட்டே இருக்கணும் போல இருக்கும்..

இப்ப கூட தனிஒருவன் ல ஆக்ட் பண்ணினார் பாருங்க... என்னா நடிப்பு? என்னா சார்மிங்..வயசானாலும் அவர் அழகும் இளமையும் அப்படியேதான் சார் இருக்கு.... ”

என்று அரவிந்த்சாமியை பற்றி புகழ்ந்து பேச மறுமுனையில் இருந்த ரிஷி மீண்டும் கடுப்பாகி

“ஹலோ விவேக்.. நம்ம மேட்டரை மட்டும் பார்க்கலாமா?  அரவிந்த்சாமி பற்றிய விமர்சனத்தை பின்னாடி ஒரு நாள் சொல்லுங்க..  இப்போதைக்கு என் மேட்டருக்கு வாங்க.. “  என்று மீண்டும் அவனை இழுத்து வந்து ட்ராக்கில் விட்டான் ரிஷி...

விவேக் ம் ஒரு அசட்டு சிரிப்பை சிரித்து

“ஸ்யூர் சார்.. கண்டிப்பா சார்...  சரி மேல சொல்லுங்க? உங்க வைஃப்  பேர் ரோஜா.. அவங்கள தொலைச்சிட்டீங்க? ஆமா அவங்க எப்படி இருப்பாங்க சார்..? ”  என்றான் ஆர்வமாக..

அதை கேட்டு ரிஷி ஒரு நொடி கண்ணை மூடி தன் மனைவியின் முகத்தை கண்முன்னே கொண்டு வந்தான்...

பட்டு போன்ற பொன்னான மெல்லிய மேனி... வெண்டையை போன்ற நீண்ட விரல்கள்...காஷ்மீர் ஆப்பிள் போன்ற திரண்டு வழுவழுக்கும் கன்னங்கள்.செர்ரீ போல திரண்ட சிவந்த இதழ்கள், வில்லாக வளைந்திருக்கும் புருவங்கள், அவன் மூச்சு காத்துக்கே சிவந்து விடைத்து போகும் அவளின் மெல்லிய காது மடல்கள்.

பட்டு போன்ற மிருதுவான கூந்தல், அதில் அவள்  சூடியிருந்த  மல்லிகையும் அந்த மல்லிகையின் வாசமும் அப்படியே அச்சு பிசகாமல் அவன் கண் முன்னே வர, அவன் மனதில் உறங்கி கொண்டிருந்த அந்த காதல் வைரஸ் மீண்டும் துள்ளி எழுந்து அதன் வேலையை காட்ட, அந்த வேதனை அவன் இதயத்தை தாக்கியது...

அந்த நொடியே அவளை தேடியது அவன் மனமும் அவன் உடலின் ஒவ்வொரு அணுவும்... அவளை இழுத்து அணைத்து தன்னுள் புதைத்து கொள்ள துடித்தது ஒவ்வொரு செல்லும்.. ஆனால் அவள்தான் இல்லையே..!!  என்னை விட்டு எங்கே போய்விட்டாள்..?? .

இல்லை நான் தான் அவளை தொலைத்து விட்டேன்.. என் கைக்கு கிடைத்த பொக்கிஷத்தை பத்திரமாக பூட்டி வைத்து கொள்ளாமல் தவற விட்டு விட்டேன்...

அதற்கான வலியையும் வேதனையையும் தான் இப்ப அனுபவித்து கொண்டிருக்கிறேன்...” என்று எண்ணி வருந்தியவன் ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சை இழுத்து விட்டுக் கொண்டு

“அவ  அந்த ரோஜா பூ மாதிரி மென்மையா இருப்பா விவேக்.. “  என்று தன் மனைவியின் ஸ்பரிசத்தை மீண்டும் ஒரு முறை எண்ணிப் பார்த்து அதை ரசித்து மிருதுவாக சொன்னான்....

அதுவரை சற்று மறைந்திருந்த அவன்  வேதனை புழு மீண்டும் அவன்  மனதை அரிக்க ஆரம்பித்தது..

அந்த ரிஷி சொன்னதைக் கேட்ட விவேக்

“சார்....  இந்த உலகத்துல எந்த ஹஸ்பண்ட் ஐ கேட்டாலும் இல்லை எந்த லவ்வரை கேட்டாலும் எல்லாருமே அவங்களோட பார்ட்னர் இப்படி பூ மாதிரி இருப்பாங்கனுதான் சொல்லுவாங்க சார்..  

இந்த விளக்கத்தை வைத்துக் கொண்டு எப்படி சார் தேடறது..? ” என்று நக்கலாக சிரித்தான்..  

அதைக் கேட்ட ரிஷி,

“சரி..உங்களுக்கு வேற என்ன டீடெய்ல்ஸ் வேணும்..?   கேளுங்க...”  என்றான் சற்று கடுப்புடன்..  

“சரி சார்.. உங்களுக்கு எப்போ கல்யாணம் ஆச்சு? “

“மூன்று மாதங்கள்  முன்னாடி.. “

“என்னது?  கல்யாணம் ஆகி மூனு மாசம் தான் ஆகுதா?  என்ன சார் சொல்றீங்க ? அதுக்குள்ளேயே பொண்டாட்டிய தொலைச்சிட்டீங்களே.!! ஒரு வேளை நீங்க எதுவும் கொடுமை பண்ணி அது தாங்காமல் அவங்களே ஓடிட்டாங்களா?  

இல்லை..  அவங்களே காணாம போயிட்டாங்களா? நீங்க அவங்களை  எங்கேயாவது அழைத்துக் கொண்டு போய் தொலைத்து விட்டீர்களா? “  என்று கேள்விகளை அடுக்கினான்..

“விவேக்.. கேள்வி கேளுங்கனு  சொன்னா அதுக்கு இப்படியா எல்லா கேள்வியும் ஒன்னா கேட்பீங்க.. ஒவ்வொன்றாக கேளுங்க.. “  என்று முறைத்தான் ரிஷி..

“சாரி சார்...கொஞ்சம் ஆர்வ கோளாறுல கேள்விகளை வரிசையா அடுக்கிட்டேன்.. இப்ப ஒவ்வொன்னா போகலாம்.. உங்களுக்கு கல்யாணமாகி மூனு மாசம் ஆயிடுச்சு ஓகே.. லவ் மேரேஜா?  அரேஞ்ச்ட்  மேரேஜா? “

அதை கேட்டு சற்று தயங்கிய ரிஷி  

“லவ் மேரேஜ் தான்.. “  என்று மெல்ல வெட்கப்பட்டு சொன்னான்..   

“வாவ்.. சூப்பர் சார்.. சரி யார் முதல்ல லவ் ஐ சொன்னீங்க? நீங்களா இல்ல மேடமா? “  என்று ஆர்வமாக கேட்டான்..  

“மிஸ்டர் விவேக்.. இதெல்லாமா உங்களுக்கு  வேணும்? “  என்றான்  யோசனையுடன்..

“ஆமா சார்.. எனக்கு எல்லாம் டீடெய்ல்ஸ் ம் தெரிஞ்சால்தான் எல்லா ஆங்கில் ல இருந்தும் யோசிக்க உதவியா இருக்கும்.. நீங்க சொல்ற ஒரு சின்ன விஷயம் கூட மேடம் ஐ  சீக்கிரம் கண்டுபுடிக்க உதவியா இருக்கும்..

அதனால நீங்க குறுக்க கேள்வி கேட்காமல் நான் கேட்டதுக்கு மட்டும் பதில் சொல்லுங்க..”  என்று லேசாக மிரட்டினான்..

அதை கண்ட அவன் மனஸ்

“டேய் விவா... உனக்கு வந்த நேரத்தை பார்..நீயெல்லாம் பெரிய ஆள் மாதிரி பந்தா காட்டுற.. ம்ம்ம்ம் உனக்கு வாய்த்த அடிமை மாதிரி அந்த லூசு உன்கிட்ட வந்து மாட்டிகிட்டானே.. நீ நடத்து நடத்து.. “ என்று நக்கலாக சிரிக்க, அதை முறைத்தவன் மீண்டும் தன் கேள்வியை ஆரம்பித்தான்..

“சரி..யார் முதல்ல லவ்வ சொன்னீங்க? “  என்றான் மீண்டும் ஆர்வமாக..  

"விவேக்.. அது வந்து...  இது லவ் மேரேஜ் தான்.. ஆனால் ஒன் சைட் லவ்.. “ என்று  மீண்டும் வெட்கப்பட்டு சிரித்தான் ரிஷி..

“ஓ.. அப்படினா நீங்கதான் அவங்களை லவ் பண்ணி இருக்கீங்க.. சரி.. உங்க லவ்வை உங்க வைஃப் கிட்ட சொல்லிட்டீங்களா?”  என்றான் மீண்டும் ஆர்வமாக...

“ப்ச்...சொல்லல... அதுக்குள்ள தான் அவளை நான் தொலைச்சிட்டேனே...”  என்று மீண்டும் வேதனையுடன் கூறினான்..  

அவன் வேதனையை கண்டவன்

“என்ன சார் இது? கல்யாணம் ஆகி மூனு மாசம் ஆச்சுனு சொன்னிங்க.. கட்டுன பொண்டாட்டிகிட்ட தைர்யமா லவ் ஐ சொல்லிட வேண்டியதுதான..

ஓகே சார்.. நீங்க ஒன்னும் ஃபீல் பண்ணாதிங்க..  சீக்கிரம் கண்டு பிடித்து விடலாம்.. சரி அவங்கள எங்க தொலைச்சீங்க? “   என்றான் மீண்டும்  ஆர்வத்துடன்...

“ஹ்ம்ம்ம் லண்டன் ல.. ஆமா  லண்டன் ல தான்  நான் கடைசியா அவளை பார்த்தது.. அதற்குப் பிறகு பார்க்க முடியாமல் போய்விட்டது.. “  என்றான் வேதனையுடன்..

“ஓ.. அப்ப நீங்க லண்டன் போலீஸ்ல எதுவும் கம்ப்ளைன்ட் கொடுத்தீங்களா?  லண்டன் போலிஸ்ல சொல்லியிருந்தால்  அவங்க மூலை முடுக்கெல்லாம் தேடி கண்டுபுடிச்சு இருப்பாங்களே..!   

நீங்க இங்க வந்திருக்க தேவையே  இல்லையே..” என்றான் விவேக் யோசனையாக

“ப்ச்.. நானே அவளை  கண்டுபிடித்து விடலாம் என்று தான் தேடி பார்த்தேன்.. ஆனால் அவளை கண்டுபுடிக்க முடியவில்லை.. என்னுடைய அஜாக்கிரதையால் அவளை இழந்து விட்டேன்.. “ என்றான் மீண்டும் குரலில் வேதனையுடன்..

“சரி விடுங்க சார்..  பார்த்துக்கலாம்..  இந்த மூணு மாசத்துல அவர்கள் எதுவும் உங்களை தொடர்பு கொள்ளவில்லையா?  உங்களுக்குத்தான் அவங்க இருக்கிற இடம் தெரியாது..  ஆனால் உங்களைப் பற்றிய விவரங்கள் உங்க வைஃப்க்கு தெரிஞ்சிருக்கும் இல்லையா..அவங்க எதுவும் உங்களை தொடர்பு கொண்டார்களா? “  என்றான் யோசனையாக..

அதைக் கேட்டு இல்லை என்று தலையாட்டினான் ரிஷி..

“ஹ்ம்ம்ம் லண்டன் ல தொலைச்சவங்களை இங்க தேடறீங்களே? அது ஏன்? “ என்றான் மீண்டும்  யோசனையுடன்..

“எனக்கு என்னவோ அவ எப்படியும் இந்தியா வந்திருப்பானு தோணுது விவேக்..அதனாலதான் இங்க இவ்வளவு நாளா தேடினேன்.. வேணும்னா நாம லண்டன் ல இருந்தும் தேடி பார்க்கலாம்..

எனக்கு என் வைஃப் வேண்டும்..சீக்கிரம் வேண்டும்.. என்னுள் இருக்கும் இந்த நோய் பரவும் முன்னே நான் அவளை கண்டு பிடித்தாகணும்.. எவ்வளவு செலவானாலும் ஐ டோன்ட் மைன்ட்.. சீக்கிரம் கண்டுபுடிச்சு கொடுங்க.. ப்ளீஸ்.. “ என்றான் மீண்டும் வேதனையுடன்..

அவன் எவ்வளவு செலவானாலும் என்று சொல்லியதும் விவேக் முகத்தில் ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்ப் எரிந்தது..

“கண்டிப்பா இந்த பார்ட்டி நல்ல பசை உள்ள பார்ட்டிதான். பொண்டாட்டியை காணோம்னு இந்த அளவுக்கு பீல் பண்றானா கண்டிப்பா அவங்களை கண்டு புடிக்க நான் எவ்வளவு சொன்னாலும் யோசிக்காமல் எடுத்து நீட்டுவான்..

டேய் விவா.. நீ லக்கி டா.. இது வரைக்கும் ஒரு க்ளைன்ட் கூட வரலை னு இருந்த இல்ல.. இப்ப பார்.. முதல் க்ளைன்ட் ஏ நல்ல சவுன்ட் பார்ட்டியா மாட்டி இருக்கு.. விட்றாத.. அமுக்கிடு.. “ என்று அவன் மனஸ் காதில் ஓதியது..

அவனும் உற்சாகத்துடன்

“டோன்ட் வொர்ரி சார்.. என்கிட்ட வந்திட்டீங்க இல்ல.. உங்க வைஃப் கிடைச்சிட்ட மாதிரி நினைச்சுக்கங்க..சரி அவங்க போட்டோ வேணுமே..

வாட்ஸ்அப் ல அவங்க போட்டோ, அப்புறம் கடைசியா நீங்க பார்த்தப்ப எடுத்த போட்டோ எதாவது வச்சிருந்தா அதையும் எனக்கு அனுப்பி வைங்க.. “

“சாரி விவேக்.. அவ போட்டோ என்கிட்ட எதுவும் இல்ல.. “  என்றான் ரிஷி வருத்தமாக..

அதைக் கேட்டு அதிர்ந்து போனான் விவேக்..

“என்ன சார் சொல்றீங்க..!!   ஒரு போட்டோ கூட இல்லையா?? கல்யாணத்தப்போ விதவிதமா போட்டோவா எடுத்து தள்ளி இருப்பாங்களே..!   அப்படி இல்லன்னா அதுக்கப்புறம் ஹனிமூன் போறப்பயாவது டிசைன் டிசைனா கலர் கலரா எடுத்து தள்ளி இருப்பீங்களே..

அதுவும் இல்லைனா  அட்லீஸ்ட் லண்டனுக்கு ப்ளைட்ல போறப்போ ரெண்டு பேரும் பக்கத்துல பக்கத்துல உட்கார்ந்து சேர்த்து வச்சு செல்பி எடுத்து வாட்ஸ்அப் ல பேஸ்புக்ல ஸ்டேட்டஸ் ல போட்டு இருப்பீங்களே.. அதுல ஏதாவது ஒரு போட்டோ இருந்தா கூட போதும்.. எது  இருந்தாலும் எனக்கு அனுப்பி வைங்க..”

“ப்ச்.. சாரி விவேக்.. அப்படி எதுவும் என்கிட்ட இல்ல  ... “ என்றான் மீண்டும் வருத்தமாக..

“ஹ்ம்ம்ம் இன்ட்ரெஸ்டிங்... இந்த காலத்துல கல்யாணம் ஆகி மூனு மாதம் முடிந்தும் ஒரு போட்டோ கூட இல்லைனா எங்கயோ இடிக்குதே...இப்ப என்ன செய்யறது? “ என்று தனக்குள்ளே யோசித்தவன் பின் ஐடியா வர,

“சரி சார்..  மேரேஜ் சர்டிஃபிகேட் ஆவது வச்சு இருக்கீங்களா? “    என்றான் சந்தேகமாக..

“ஆங்.. மேரேஜ் சர்ட்டிபிகேட் இருக்கு.. “ என்றான் ரிஷி கண்கள் பளிச்சிட..

“வாவ்... சூப்பர் சார்.. அப்ப  அதை எனக்கு அனுப்பி வைங்க.  அதுல உங்க ரெண்டு பேரோட போட்டோவும் இருக்கும்.. அதில் இருந்து நான் மேடத்தோட போட்டோவை எடுத்துக்கிறேன்..”  என்றான் சந்தோஷத்தில்

உடனே ரிஷி மீண்டும் யோசித்து

“இல்ல விவேக்..  அதை உங்களுக்கு அனுப்ப முடியாது.. “  என்றான் தயக்கத்துடன்..

“ஏன் சார்?  என்னாச்சு ?  நான் தான் எந்த மேட்டரையும் வெளில   யார் கிட்டயும் சொல்ல மாட்டேன் என்றேனே.. நீங்க சொல்ற, அனுப்பற எல்லாமே கான்பிடென்ஸியலா இருக்கும்.. என்னை  நம்புங்க சார்.. அந்த போட்டோவை எனக்கு அனுப்பி வைங்க.. “

“அதுக்கில்ல விவேக்..  அது வந்து..  நான் அதை இந்த போன் வழியா உங்களுக்கு அனுப்ப முடியாது.. “  என்று இழுத்தான் ரிஷி..

“ஏன் சார் அனுப்ப முடியாது?  அதான் டெக்னாலஜி எவ்வளவு முன்னேறி  இருக்கு.. நீங்க மேரேஜ் சர்டிபிகேட் ஹார்ட் காப்பியா  இருந்தாலும் அதை போட்டோ எடுத்து எனக்கு  வாட்ஸ்அப் ல அனுப்புங்க.. “   ..

“ஹ்ம்ம்ம் பேப்பர் ல இருக்குற சர்டிபிகேட் ஐ  போட்டோ எடுத்து அனுப்பலாம் விவேக்.. ஆனால் மனசுக்குள்ள இருக்கிற சர்டிபிகேட் ஐ  எப்படி விவேக் அனுப்ப முடியும்? “  என்றான் அந்த நிலையிலும் லேசாக சிரித்தவாறு..

அதைக் கேட்டு மறுமுனையில் அதிர்ந்து போனான்  விவேக்..

“சார்...  நீங்க என்ன சொல்றீங்க?  மனசுக்குள்ள மேரேஜ் சர்டிபிகேட் ஆ? “  என்றான் குழப்பத்துடன்..

“ஆமா விவேக்.. நான் என் பொண்டாட்டியை மனசுக்குள்ளேயே கல்யாணம் பண்ணிகிட்டேன்.. எங்க மேரேஜ் சர்டிபிகேட் அவ போட்டோ எல்லாம் என் மனசுக்குள்ளே பத்திரமாக இருக்கு.. “  என்றான் ரிஷி சிறு வெட்கத்துடன்..

அதை கேட்ட விவேக் அதிர்ந்து போய் உடனே தன அலைபேசியை காதில் இருந்து எடுத்து அருகில் இருந்த டேபிலின் மீது பொத்தென்று    வைத்துவிட்டு தலையை இரு பக்கமும் கையால் அழுத்தி பிடித்துக் கொண்டான்...

“ஹா ஹா ஹா அடப்பாவி விவா.. இவ்வளவு நேரம் ஒரு நட்டு கழண்ட கேஸ்க்கிட்டயா பேசிகிட்டிருந்த? எவனோ ஒரு லூசு சும்மா டைம் பாஸ்க்கு போன் பண்ணி உன்ன கலாய்ச்சு இருக்குது போல.." என்று நக்கலாக சிரித்தது அவன் மனஸ்.. அதில் கடுப்பானவன்

"ஹ்ம்ம்ம் அட சாவுகிராக்கி... அவனா நீ?? நான் கூட பேசற குரலையும் அதில் இருந்த தோரணையும் வச்சு  வெய்ட்டான பார்ட்டி னு பார்த்தா இப்படி ஒரு லூசு மெண்டல் வந்து மாட்டி இருக்கே..!

இவ்வளவு நேரம் என் நேரத்தை வீண் அடிச்சதுக்கு வேற ஏதாவது நோண்டி இருந்தாலாவது வேற ஏதாவது கேஸ் கிடைச்சிருக்கும்..ஆனால் இவ்வளவு நேரம் தெளிவாத்தானே பேசிகிட்டிருந்தான்.. பொண்டாட்டியை காணோம்னு பீலிங்ஸ் ஓட தான பேசினான்...” என்று உள்ளுக்குள் புலம்பினான் விவேக்.. 

“ஹா ஹா ஹா விவா... எல்லா பைத்தியமும் ஆரம்பத்துல நல்லாதான் பேசுமாம்.. அப்புறம்தான் அது குணம் வெளில தெரியுமாம்.. அதான் இப்ப உனக்கு தெரிஞ்சிருச்சே..” என்று கை கொட்டி சிரித்தது மனஸ்..

அதில் இன்னும் கடுப்பான விவேக் எதிரில் இன்னும் குறும்பு புன்னகை மாறாமல் சிரித்து கொண்டிருந்த கணேசனை பார்த்து,   

“டேய் கணேசா…  இப்படி ஆரம்பத்திலேயே கவுத்திட்டியே.. நீ நல்லா வருவ..?  உருப்படாம போய்டுவ..!   விளங்க மாட்ட !  "  என்று மனதுக்குள்  திட்டிக் கொண்டிருந்தான்..

மறுமுனையில்   இருந்தவனும் இன்னும்  ஹலோ ஹலோ என்று கத்திக் கொண்டிருக்க

"இந்த லூசு..இன்னும் போன வைக்காம என்ன கத்திகிட்டு இருக்கு?”   என்றவாறு தன் அலைபேசியை எடுத்து மீண்டும் காதில் வைத்தான்..

"ஹலோ விவேக்... என்ன நான் சொன்னதைக் கேட்டு என்னை லூசு னு நினைச்சிங்களா? "  என்று சிரித்தான் ரிஷி..  

அவனுடைய சிரிப்பில் இருந்த கம்பீரம் அவன்  தெளிவாகத்தான் பேசுகிறான்  என்று புரிய தன் ஏமாற்றத்தை மறைத்துக் கொண்டு மீண்டும் கொஞ்சம் நம்பிக்கையுடன் பேச ஆரம்பித்தான் விவேக்..  

"ஆமா சார்.. நீங்க சொன்ன கதையை கேட்டு வேற என்ன நினைக்கிறதாம்?  எப்படி?  மனசுக்குள்ளேயே சிவபெருமானுக்கு கோவில் கட்டின பூசலார் மாதிரி நீங்க மனசுக்குள்ளேயே கல்யாணம் பண்ணிகிட்டீங்க னு சொன்னா வேற என்னத்த நினைக்கிறது? "  என்றான் நக்கலுடன்...

அதைக் கேட்டு வாய் விட்டு சிரித்து  கொண்ட ரிஷி

"விவேக்... நான் உங்களுக்கு எல்லாமே டீடெய்ல் ஆ சொல்றேன்.. நாளைக்கு என்னுடைய ஆஃபீஸ்க்கு வாங்க..உட்கார்ந்து பேசலாம்.. "  என்று சிரித்தான்..

“என்னது ஆபீஸ் ஆ? ஓ.. இப்பல்லாம் பைத்தியங்க ஆபீஸ் போட்டு யோசிக்குதுங்களோ? யாரை எப்படி கலாய்க்கிறதுனு? “ என்று உள்ளுக்குள் புலம்பியவன்

“ஆமா.. நீங்க எந்த ஆபீஸ்ல வொர்க் பண்றீங்க சார்? “என்றான்  நம்பாதவனாக...

“ஹா ஹா ஹா நான் வொர்க் பண்றதா? நானே பத்தாயிரம் பேர்க்கு மேல வேலை கொடுத்துகிட்டு இருக்கேன்..எத்தனை பெரிய கம்பெனிஸ் ரன்  பண்ணிக்கிட்டு இருக்கேன் தெரியுமா? .. “ என்றான் பெருமையாக...

“சும்மா என்னை  வச்சு காமெடி பண்ணாதிங்க சார்...ஏற்கனவே நீங்க சொன்ன விளக்கத்துல ஆடி போய் உட்கார்ந்து இருக்கேன்.. “  என்றான் விவேக் சோகமாக

“ஹா ஹா ஹா காமெடி இல்லை விவேக்.. உண்மையைத்தான் சொல்றேன்.. என் பெயர் ரிஷி வர்மா..வர்மா குரூப் ஆஃப் கம்பெனிஸ் கேள்வி பட்டிருப்பீங்க இல்ல.. அதோட எம் டி அன்ட் சி.இ.ஒ நான் தான்... “ என்றான் ரிஷி அதிகாரமான குரலில்..  

அதைக் கேட்டு அடுத்த நொடி தன் இருக்கையில் இருந்து துள்ளி குதித்து எழுந்தான்  விவேக்.. அவன் கேட்டதை நம்ப முடியாமல்

“சார்..  மீண்டும் ஒரு முறை சொல்லுங்க..  காது சரியா கேட்கல.. “  என்றான் விவேக் பரபரப்பாக..

“ஹா ஹா ஹா உங்களுக்கு காது சரியாகத்தான் கேட்டுச்சு விவேக்..  நீங்க கேட்டது சரிதான்..  வர்மா குரூப் ஆஃப் கம்பெனிஸ் உடைய எம் டி மிஸ்டர்   ரிஷி வர்மா நான் தான்..

வேணும்னா என் புரொபைலை செக் பண்ணுங்க..நான் சொல்ற டீடெய்ல்ஸ் எல்லாம் கரெக்ட் ஆ இருக்கானு பாருங்க..  “  என்று சிரித்தான் ரிஷி..  

அதைக் கேட்டு மிண்டும் துள்ளிக் குதித்தவன்

“ரிஷி சார்..  நீங்களா?  உங்கள பத்தி நான் நிறைய கேள்விப்பட்டிருக்கேன்.. நீங்க  எவ்வளவு பெரிய ஆளு.. இவ்வளவு நேரம் உங்க கூடவா பேசிகிட்டிருந்தேன் !!

நீங்க எல்லாம் என் கூட பேச நான் கொடுத்து வச்சிருக்கணும் சார்.. சாரி சார்... நான் கூட வேற யாரோனு நினைச்சு இவ்வளவு நேரம் கலாய்ச்சு கிட்டிருந்தேன்..  தப்பா எடுத்துக்காதீங்க சார்.. “  என்று அவசரமாக சமாளித்தான்

“ஹா ஹா ஹா நோ வொர்ரீஸ் விவேக்.. உங்க கூட பேசினதில எனக்கும் கொஞ்சம் மைன்ட் ரிலாக்ஸா இருக்கு..  தேங்க்ஸ் பார் தட்..  பை த வே நான் சொன்ன மேட்டர் சீக்ரெட் ஆ இருக்கணும்..  மீடியாவுக்கு தெரிஞ்சா  பெரிய பிரச்சனை ஆயிடும்

அதனால தான் நான் இதுவரைக்கும் எந்த டிடெக்டிவ் கிட்டயும் போகல..  உங்களோட ஆட் பார்த்த உடனே மனசுக்குள்ள ஒரு ப்ளான் தோனுச்சு..  நீங்க தான் எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணனும்.. உங்க விளம்பரத்தில் சொன்ன மாதிரி என்னுடைய வைஃப் ஐ தேடி கண்டுபிடிச்சு தரணும்..

மற்ற டீடெய்ல்ஸ் எல்லாம் நாளைக்கு நான் நேர்ல சொல்றேன்..  என்னுடைய ஹெட் ஆபீஸ்க்கு நாளைக்கு வந்துருங்க.. “  என்று சிரித்தான் ரிஷி..  

உடனே விவேக்கும் உச்சி குளிர்ந்து போய்

“கண்டிப்பா சார்..  நாளைக்கு உங்க ஆபீஸ்ல கூட்டுவதற்காக வரும் ஆயா வர்றதுக்கு முன்னாடி நான் வந்து நிற்பேன்.. உங்க ஹெட் ஆபிஸ்  எனக்கு நல்லாவே தெரியும்..  நாளைக்கு பார்க்கலாம்.. "  என்று அசடு வழிந்தான்..

"சவுண்ட்ஸ் குட்.. தேங்க்ஸ் விவேக்.. சீ யூ டுமாரோ.. “ என்று சொல்லி தன் இணைப்பை துண்டித்தான் ரிஷி..

மறுமுனையில் இருந்த விவேக்கும் தன் அலைபேசியை அணைத்தவன் “யாஹூ....”  என்று தன்  கையை மடக்கி பின் புறம் இழுத்தும் பின் ஆகாயத்தை பார்த்து கையை  விசிறி   எட்டி குதித்தான் சந்தோஷத்தில்..  

காரில் அமர்ந்து இருந்த ரிஷியும் தன் அலைபேசியை அணைத்தவன் சற்று முன் விவேக்  கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்லும் பொழுது ‘அவளின்’  பெயரை சொன்ன அந்த நொடி மீண்டும் கண் முன்னே வந்தது...

அவனுடைய  அழுத்தமான இதழை திறந்து ரோஜா என்று அவள் பெயரை  சொல்லும்போதே அவன்  உடலெங்கும் கூடை கூடையாக ரோஜா மலர்களை கொட்டியதை போலவும் மனமெங்கும் ரோஜா மலர்கள் மலர்ந்து மணம் வீசுவது போலவும் மென்மையாக இருந்தது...

ஆனால் அடுத்த நொடி இந்த மூன்று மாதங்களாக அவளை  காணாமல் தவித்த தவிப்பு கண் முன்னே வர மீண்டும் அவன் உடல் இறுக ஆரம்பித்தது..  

விவேக்குடன் பேசிக்கொண்டிருந்ததில் கொஞ்சம் மறைந்திருந்த  அவன் வேதனை மீண்டும் தலைதூக்கி அவன் இதயமெல்லாம் பரவ ஆரம்பித்தது..

அது தந்த வலியை மறக்க, தன்னை அமைதிப்படுத்த காரில் இருந்த ஆடியோவை ஆன் பண்ணினான்..  

அவன் சூழ்நிலைக்கு தகுந்த மாதிரி பாடல் ஒலித்தது..

காதல் ரோஜாவே.. எங்கே நீ எங்கே..
கண்ணீர் வழியுதடி கண்ணே..
கண்ணுக்குள் நீ தான் கண்ணீரில் நீ தான்
கண் மூடி பார்த்தால் நெஞ்சுக்குள் நீ தான்
என்னானதோ ஏதானதோ சொல் சொல்...

 

என்று அரவிந்த்சாமி தன் மனைவியை காணாமல் உருகி பாடி கொண்டு இருக்க, அந்த பாடலின் வரிகள் அவன் உள்ளே மீண்டும் வலியை கூட்ட கண் மூடி அந்த வலியும் வேதனையும் அனுபவித்தவன் நினைவுகள் தானாக அவனுடைய ரோஜாவை சந்தித்த நாளை நோக்கி சென்றன....